Wielkie zmiany

Po drugiej wojnie światowej zaszły we wsi wielkie zmiany. W 1945 r. dobra dworskie zostały częściowo rozparcelowane między dawną służbę i małorolnych chłopów. W budynku podworskim umieszczono Żeńską Szkołę Rolniczą (od września 1946 r.) – późniejsze liceum i technikum.

Szkole rolniczej pozostawiono ponad 40 ha ziemi oraz zabudowania dworskie. Stanisław Morawski jako były właściciel majątku miał być wysiedlony ze wsi. 

Mieszkańcy Marcinkowic wstawili się za nim u władz powiatowych w Nowym Sączu. Morawski pozostał we wsi i zamieszkał w wynajętym pokoju na Kolonii. Był nauczycielem i współtwórcą szkoły rolniczej”. Potem pracował jako laborant w SZEK-u. W latach 1950-60 brał udział w pracach amatorskiego teatru “Kruszywo”. Zmarł 16 lutego 1969 r. Spoczywa na miejscowym cmentarzu.
       W latach 1948-55 wybudowano we wsi kościół pod wezwaniem Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny, a w 1952 r. wydzielono parafię Marcinkowice z parafii Chomranice. Zasłużonym dla parafii proboszczem był ksiądz prałat Józef Góra.
    W 1951 r. przeprowadzono elektryfikację wsi, wybudowano drogi asfaltowe. Siedem lat później rozpoczęto wznoszenie budynku dla szkoły podstawowej. Zorganizowano również ośrodek zdrowia (później przeniesiony do Klęczan), którego wieloletnim kierownikiem był lekarz Józef Zuber. Otwarto też pocztę. 
       Od 1947 r. mieszkańcy wsi znaleźli zatrudnienie w “Żwirowni”, a później również w “Betoniarni”.          W 1952 r. przy Zakładzie Eksploatacji Kruszywa powstała świetlica wiejska, w ramach której uruchomiono bibliotekę, rozpoczęły działalność zespoły taneczny, teatralny, szachowy, tenisa stołowego oraz chór. Szczególnie aktywny był zespół teatralny “Kruszywo”, którzy tworzyli mieszkańcy wsi. Zaangażowani był’ również nauczyciele szkoły podstawowej. W pracach teatru brat też ział Stanisław Morawski.

1955 r.

Skąpiec

"Skąpiec" Moliera w reżyserii Stanisława Morawskiego - listopad 1955 r. Aktorzy (od lewej): Mieczysław Baczyński, Władysława Migdowa, Józef Szyzdek, Ryszarda Opokówna, Ludwik Bobrowski, Władysław Opoka, (?), Halina Kocemba, Kazimierz Kocemba, Stanisław Morawski.

Fotografia – źródło: chelmiec.pl
Molière (Molier) – Skąpiec

W latach 1957-70 działało przy technikum kino, którym opiekował się m. in. Antoni Mróz. Z inicjatywy Franciszka Pulita i Antoniego Mrożą wybudowano w czynie społecznym boisko sportowe i most na Smolniku.
      W 1997 r. przeprowadzono telefonizację wsi. Przewodniczącym Komitetu Telefonizacji był Józef Konar.
W tym czasie Marcinkowice liczyły 1884 mieszkańców. Ludność chętnie uczestniczy w pracach na rzecz środowiska i wsi. Od marca 1998 r. wydawana jest gazetka parafialna “Nasza Wiara”. Od wielu lat działa Ludowy Zespół Sportowy “Zamczysko”.
    W naszej miejscowości warto zwiedzić pałac Morawskich, w którym mieści się Muzeum Historyczne Zespołu Szkół Rolniczych. Całość otoczona jest parkiem ze starodrzewem o rzadkim rodowodzie. Miejscem często odwiedzanym jest Cmentarz Legionistów. Urozmaicone ukształtowanie powierzchni, bogactwo roślinności i położenie nad Smolnikiem tworzą urocze miejsce do odpoczynku i turystyki.

Marcinkowice 3
33-393 Marcinkowice

Kancelaria Parafialna
czynna Wt. – Pt.:

wieczorem przez godzinę po Mszy św.

W sprawie pogrzebu i do chorego o każdej porze.

Strona Oficjalna Parafii

Parafia Rzymskokatolicka pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Marcinkowicach

  • 166
  • 261 297
Witamy Online: 2 Gości

Parafia Rzymskokatolicka pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Marcinkowicach © 2022. All Rights Reserved